آب بندی مخازن بتنی با چسب بتن
به طور کلی، آب‌بندی مخازن بتنی و اتصال دو سطح بتنی مسائل حیاتی در سازه‌های بتنی هستند. در اکثر موارد، در نقاط اتصال دو قسمت بتنی، مانند اتصال کف به بدنه‌ها و محل‌های مختلف سطح بدنه‌ها که در دو مرحله بتن‌ریزی می‌شوند، نوارهای واتراستاپ استفاده می‌شود.
با توجه به ساختار بتن و ناتوانایی چسبندگی بتن به سطوح پلیمری و پلاستیکی در این نقاط، عملاً بتن به درستی به آنها چسبیده نمی‌شود. استفاده از این نوارها به طور نادرست و غیرتخصصی باعث ایجاد نقاط ضعف حساس در سیستم سازه‌ها و مخازن بتنی می‌شود.
این مشکلات معمولاً نیاز به هزینه‌های بالا و بازسازی دوباره دارند تا نقاط آسیب‌پذیر را تصحیح کنند.
نقاط ضعف آب بندی مخازن بتنی
در آب‌بندی مخازن بتنی، استفاده از نوار واتراستاپ، به‌ویژه در نقاط اتصال بدنه به کف، ممکن است منجر به ایجاد مقطع ناهموگن و ناهمگن در بتن گردد که نقطه حساسی از نظر آب‌بندی می‌باشد. در برخی موارد، نصب ناصحیح نوار در این نقاط و ترکیدگی یا بروز نوار از سطح بتن، مشکلات اساسی آب‌بندی را تشکیل می‌دهد.
یکی از عوامل اساسی در بهبود کیفیت آب‌بندی مخازن بتنی، یکپارچگی و مقاومت بتن در برابر فشار و نیروهای اعمال شده توسط آب می‌باشد. اگر سازه بتواند این نیروها را تحمل کند، معمولاً نیازی به ساختار متفاوت و مواد اضافی نیست.
مقاطع بتنی غیر یکنواخت در سازه‌های بتنی معمولی هستند و ترمیم آنها با استفاده از آب‌بندهای نانویی می‌تواند مشکلات این نقاط را به طور کامل حل کند.
استفاده از نوار واتراستاپ در بسیاری از موارد صنعت ساختمان‌سازی، برای درزهای انقباض و انبساط معمولی استفاده می‌شود و با توجه به ارتفاع الاستیسیته این مواد، می‌تواند ساختار مناسبی برای این نقاط فراهم کند. اما، استفاده از این روش با بتن در آب‌بندی استخرها، عموماً منجر به کاهش کیفیت آب‌بندی و در صورت نصب نادرست، ممکن است مشکلات جدی در سازه‌ها و مخازن بتنی ایجاد کند.
استفاده از مکمل‌های بتن برای ایجاد یک ساختار چسبنده و متراکم در نقاط اجرایی می‌تواند راه‌حل مناسبی برای افزایش کیفیت آب‌بندی و ایجاد هماهنگی بین نقاط اجرایی باشد.
مکمل‌های نانویی بتن با ایجاد ساختاری متراکم و چسبنده، ترک‌های موجود بین دو قسمت بتنی را پر کرده و در عین حال از کاهش مقاومت سازه‌های بتنی جلوگیری می‌کنند.
محل اتصال دو سطح بتنی، مانند اتصال کف به بدنه‌ها یا نقاط مختلف سطح بدنه که در دو مرحله بتن‌ریزی می‌شوند، اغلب از نوار واتراستاپ برای آب‌بندی استفاده می‌کنند. اما به دلیل عدم چسبندگی بتن به سطوح پلیمری و پلاستیکی در این نقاط، همراه با اجرای غیرتخصصی، نقاط ضعف حساسی در سیستم سازه‌ها و مخازن بتنی ایجاد می‌شوند. این مسئله باعث ایجاد مقاطع غیر یکنواخت و ناهمگن در بتن در بخش‌هایی از سازه می‌شود که از نظر آب‌بندی بسیار حائز اهمیتند.
ضعف در نصب نوار واتراستاپ، به‌ویژه در نقاط اتصال بدنه به کف، و تا شدگی یا بروز نوار از سطح بتن، به عنوان مشکلات اساسی در مورد آب‌بندی در نظر گرفته می‌شوند.
یکی از عوامل اصلی برای بهبود آب‌بندی مخازن بتنی، یکپارچگی بتن و مقاومت آن در برابر فشار و نیروهای وارده از سوی آب به سازه می‌باشد. اگر سازه توانایی تحمل این نیروها را داشته باشد، نیازی به استفاده از ساختارهای متفاوت و اضافی نیست.
مشاهده مقاطع بتنی ناهموگن در سازه‌های بتنی برای نقاط اتصال معمول است که با ترمیم و استفاده از آب‌بندهای نانویی می‌توان این مشکل را به‌طور کامل حل کرد.
با استفاده از نوار واتراستاپ به صورت یک مقطع خطی در اکثر سازه‌های بتنی، معمولاً یک مقطع ناهموگن و ناهم‌جوش ایجاد می‌شود که در صورت بروز مشکلات، قابل حل و جبران نمی‌باشد.
معمولاً استفاده از نوار واتراستاپ در صنعت ساختمان‌سازی برای درزهای انبساط و انقباض رایج است و با توجه به خصوصیات الاستیسیته این مواد، می‌تواند برای ایجاد ساختار مناسب در این درزها و نقاط مختلف مفید باشد. اما، استفاده از این روش در مورد بتن در آب‌بندی استخرها، به همراه اجرای نادرست، ممکن است مشکلات اساسی در سازه‌ها و مخازن بتنی ایجاد کند.
استفاده از مکمل‌های بتن برای ایجاد ساختار متراکم و چسباننده در نقاط اجرایی می‌تواند راه‌حلی مناسب برای ارتقاء کیفیت آب‌بندی و ایجاد یک ساختار همگن باشد.
مکمل‌های نانویی بتن با ایجاد ساختاری یکپارچه و چسباننده، ترک‌های موجود بین دو قطعه بتنی را پر کرده و همچنین از کاهش مقاومت سازه‌های بتنی جلوگیری می‌کنند.
بدون دیدگاه